قسمت ۱۴۲۹

🔴 اگر مادر هستید توصیه میکنم حتما بخونید!
دسترسی به قسمت اول 👉
#مادر_شدن_عجیب_من ۱۴۲۹ (قسمت هزار و چهارصد و بیست و نه)
join 👉 @niniperarin 📚
گفتم: یه چیزی از قدیم شنفتی که از این ستون به اون ستون فرجه، ولی تو چه رو زمین باشی، چه سوار اسب عاقبتت یه چیزه. بیخود تقلا نکن. من ازت نمیگذرم.
گفت: نه والا. کدوم ستون؟ چه فرجی؟ سالهای ساله که سوار این حیوونم. خواستم این دم آخری رو دیگه سوار این زبون بسته نباشم. واسه تو که فرقی نمیکنه.
یکم خیره نگاش کردم. اون سر افسار اسبش که بسته بود به دهنه ی اسب رو وا کردم و گره کردم به طنافی که بسته بودن دور دستهای ولی الله. بعد هم میخ افسار رو که فرو کرده بودم تو زمین سفت با یه سنگ کوفتم که نتونه درش بیاره.
گفتم: اگه میخوای بیای پایین بیا بتمرگ رو زمین. از اسبش پرید پایین و تا جایی که طناف میرسید رفت و نشست تو سایه.
گفت: میدونستم که دلت نرمه. از قیافت پیداست!
گفتم: دوباره شروع کردی به حرف یا مفت؟ آخه مرتیکه، من که صورتم رو بستم، از کجای قبافه ام پیداست که بیخود زبون میریزی؟ اینجا که میبینی از قوت و غذا و آب خبری نیس. اگه میخوای تشنه جون ندی، حرف زیادی نزن که دهنت خشک نشه، وقت مردن له له بزنی مث سگ.
سرش رو زیر انداخت. چند لحظه ای ساکت موند. دوباره طاقت نیاورد. گفت: حتمی که ادم نبایست قیافه ی کسی رو ببینه تا ملتفت بشه چطور آدمیه! همونطور که اونایی که قیافه شون رو میبینی نمیتونی همیشه حکم کنی در موردشون که آدم خوبیه یا نه.
گفتم: تو نمیخواد حکم بدی. تو یکی صورتت چه واز باشه چه بسته همون قرمدنگی هستی که هر کی ببینه از اول خیال میکنه. اصلا هیزی و پدرسوختگی و دو دوزه بازی از چشات پیداست تو همون نظر اول!
گفت: دستت درد نکنه همشیره. میخوای بکشیمون، بکش. ولی چرا دیگه ناسزا بارمون میکنی؟
براق شدم بهش: من همشیره ی تو نیستم حرومزاده!
گفت: باشه. غلط کردم. از دهنم در رفت. ولی اینطورام که میگی نیس. من خیرم به خیلی از بندگون خدا رسیده. همین الان یه زن بینوا تو خونه ام نشسته جفت زن و بچه هام و منتظره که حقش رو بگیرم و ببرم براش. همینطور که تو اومدی رفتی پیش صالح بیک که حقت رو برات بگیره و مالت رو برات زنده کنه، اون بنده خدا هم پناه آورده به من. اگه به قولی که بهش دادم عمل نکنم دیگه تا ابد به هیچ تنابنده ای اطمینون نمیکنه.
گفتم: به درک که اطمینون نمیکنه. اصلا بهتر. اینطوری یاد میگیره هیچ خری براش هیچ کاری نمیکنه. حتی ولی الله دزده. اصلا نشونیت رو بده، میگم جنازه ات رو ببرن بندازن در خونه ات، بگن این مرتیکه آدم کشته و دزدی کرده، تقاص پس داده. زنت اگه خواست خاکت میکنه، نخواست هم میبره میندازتت تو چاه مستراح.
رنگش پرید. گفت: تو رو به هر کی میپرستی این کارو نکنی. زن بیچاره ام خیلی وقته روی من حساب دیگه ای میکنه. رو اسمم قسم میخوره. اینطوری اونم درمونده میشه و دق میکنه. بچه هام دوتیم میشن. میخوای بکشیم، بکش. ولی دیگه نامردی نکن در حق مرده. کافیه همون زنک که تو خونمه این وضع رو ببینه و بره به بقیه بگه. دیگه هیچکی به هیچکی اطمینون نمیکنه و سنگ رو سنگ بند نمیشه. نزار بعد از خودم اسمم به ننگ بمونه. طفلهای معصومم که گناهی نکردن که یه عمر تقاص اشتباه منو پس بدن.
گفتم: نترس. اون زن با من. به کسی نمیگه که دادش رو خونه ی چه حرومزاده ای برده بوده!
گفت: تو که نمیتونی دنبالش راه بیوفتی همه جا و مواظب حرفاش باشی…
لچکم رو از رو صورتم وا کردم و گفتم: چرا میتونم…
همینکه منو دید جا خورد. تندی ازجاش بلند شد.

🔴این داستان متعلق به ادمین نی نی پرارین است و کپی برداری از داستان بی فوروارد مطلب و ذکر منبع( @niniperarin ) حرام است! استفاده فقط به شرط فوروارد!!
این داستان ادامه دارد…