قسمت ۱۳۴۲

🔴 اگر مادر هستید توصیه میکنم حتما بخونید!
دسترسی به قسمت اول 👉
#مادر_شدن_عجیب_من ۱۳۴۲ (قسمت هزار و سیصد و چهل و دو)
join 👉 @niniperarin 📚
چند سال بیشتر نیس که شدم مسافر و همراه اینا کولی و خونه به دوش!!
گفتم: داشتی؟
نگاش رو از کف جعده گرفت و دوخت به افق رو به روش. گفت: آره. داشتم. دیگه ندارم!
گفتم: فضولی نباشه، کجان حالا؟
آه کشید. گفتم: میخوای نگی هم نگو اگه ناراحتت میکنه. همینطوری از دهنم در رفت سر کنجکاوی. قصد فضولی نداشتم.
ساکت شد. صدای قیژ قیز چرخهای گاری رو حالا بیشتر از قبل میشنفتم. دیگه حرفی نزدم. جعده سربالایی بود و حالا چوبش رو محکمتر میزد به کفل حیوونا. انگاری که میخواست حرصش رو سر اونا خالی کنه.
چند دقیقه که گذشت گفت: اسمم ممدتنبکی بود! ده سال پیش. رفیقم، رضا، کمونچه میزد و من تنبک. اوضاعم بد نبود. روزا عصاری کار میکردم و شبها، علی الخصوص شب جمعه ای، عیدی اگه بود و کسی مجلسی راه مینداخت منو رضا رو هم صدا میکردن میرفتیم واسه شون مطربی. با عصاری تنها نمیگشت زندگی. ولی مطربی کمک خرجم بود. علی الخصوص که اگه عروسی بود، ناز شست و دستخوش زیاد میریختن واسه مون. یهو توی یه شب مزد سه ماه که تو عصاری با خر چرخ بزنم و سنگ بگردونم و کنجاله زیر سنگ کنم رو در می آوردم.
کم کم کارمون بالا گرفت و اسممون افتاد سر زبونا و دیگه هرچی جشن و عروسی به پا میشد ما هم دعوت بودیم. یه قناری هم داشتیم! یعنی اول نبود، بعد اضافه شد بهمون. اسمش فریدون بود، خوب چهچه میزد، بهش میگفتیم قناری. همینم موند روش.
تا اینکه یه روز تو عصاری دستم رفت زیر سنگ! این زخم یادگار همون روزه. یکماهی خونه نشینم کرد. داشتم از نون خوردن میوفتادم. آخه مطربی که یه دست نداشته باشه که مطرب نیس. اونم دست راست.
همون موقع ها بود که رفتم تو فکر. با خودم گفتم اگه یه روزی یه اتفاقی بیوفته واسه ام مث الان و دستم ناکار بشه که دیگه از پس سیر کردن شکم زن و بچه هام بر نمیام. خیلی فکر کردم. دیدم اگه غیر تمبک یه ساز دیگه بلد باشم، مثلا تار یه سه تار، با یه ناخن هم میتونم یه طورایی گلیمم رو از آب بیرون بکشم. این شد که رفتم یه تار از یه نفر قرض کردم و نشستم تو خونه واسه خودم به دلنگ و دولونگ کردن با همون دست زخمی.
بعد از یکماه که زخم رو دست و استخون ضرب دیده اش بهتر شده بود، مرحم رو وا کردم و تار رو دست گرفتم. خوب میزدم. خودم باورم نمیشد که تو یکماه همچین تبحری پیدا کرده باشم.
تار هم به تنبک اضافه شد و دیگه هرچی عروسی و ختنه سرون و مجلس عیش بود من و رضا و قناری هم اونجا بودیم.
تا اینکه یه روز…

🔴این داستان متعلق به ادمین نی نی پرارین است و کپی برداری از داستان بی فوروارد مطلب و ذکر منبع( @niniperarin ) حرام است! استفاده فقط به شرط فوروارد!!
این داستان ادامه دارد…