قسمت ۸۷۵

🔴 اگر مادر هستید توصیه میکنم حتما بخونید!
دسترسی به قسمت اول 👉
#مادر_شدن_عجیب_من ۸۷۵ (قسمت هشتصد و هفتاد و پنج )
join 👉 @niniperarin 📚
داشتم بالاسر سنگ لحد را گود میکردم که یهو زنک سرفه کرد. یه سرفه خشک زنگدار با خس خس که انگار پیچید توی قبر. همونطور که با میخ طویله داشتم دیفال قبر را سوراخ میکردم برگشتم نگاش کردم. چادرش را کشیده بود تو روش و یه نفس پشت هم سرفه میکرد! یهو میخ طویله خورد به یه چیز سفتی مث سنگ و کناره های میخ کف دستمو خراشید. شروع کرد به سوختن. نگاه کردم. چند قطره خون از کف دستم زد بیرون و چکید روی خاک. پته ی چادرمو جمع کردم و پیچیدم دور دستم و شروع کردم تند تر ضربه زدن که زودتر کار رو تموم کنم. یهو همون صدای خر خر از بالای درخت عر عر اومد. اینبار خیلی بلند تر. سرمو بالا کردم تا ببینم چیه که یهو زنک جیغ زد. یه جیغ ممتد کشدار که پیچید توی قبر و گوشم را خراش داد. قلبم ریخت. صدای خر خر اینبار بلندتر اومد! انگار که یکی بیخ گوش آدم خرناس بکشه! برگشتم که سر زنک داد بزنم که یهو بی همه چیز فانوس را ورداشت و دوید و زد به چاک! همه جا ظلمات محض شد. بیخیال دعا و کندن دیفال شدم. خواستم خودمو بکشم بیرون از قبر و همراش فرار کنم. هرچی زور زدم که برم بالا نشد. یکی گوشه ی چادرمو گرفته بود و میکشید پایین. کم مونده بود خودمو خیس کنم از ترس. چادرمو انداختم که خودمو رها کنم از دستش. توی سیاهی نمیدیدم که کیه یا چیه! دستم را انداختم لبه ی قبر و زور زدم که نعشم را بکشم بالا. ولی باز گرفته بودم و نمیگذاشت که برم. زدم زیر گریه و با دوتا دست خاک لبه ی قبر را مشت میکردم و دنبال یه چیزی میگشتم که بهش چنگ بندازم بلکه بتونم خودمو بکشم بالا و از چنگ اون چیزی که نمیدونستم چیه نجات پیدا کنم!
هرچی که بود زورش خیلی بود و دومن لباسمو محکم چسبیده بود و خیال اینکه بزاره برم را نداشت! انگار میخواست بگه این قبر خودته! بایست بمونی. راه فراری ازش نیست. یه آن خیال کردم نکنه مُرده باشم و همه ی این چیزا را داشتم تو عالم ارواح میدیدم و فکر میکردم که زنده ام و حالا که پام رسیده توی قبر، انکر و منکر اومدن سراغم و دارن تو قبر پابندم میکنن که بعدش وایسن به سوال و جواب!
یهو همه ی کارایی که کرده بودم اومد جلو چشمم و خوف سر تا پامو گرفت. نمیخواستم در مورد هیچکدوم از کارام جواب پس بدم! شروع کردم به جیغ و فریاد. همون وقت دستم خورد به یکی از خارهایی که کف قبرستون دراومده بود. با همه ی قوه ای که داشتم خار را چنگ کردم و زور زدم که خودمو بکشم بالا. تیغهاش فرو میرفت تا وسط گوشت دستم و میرسید به استخون و دردش را تا مغز استخونم حس میکردم. ولی هرچی بود بهتر از این بود که بخوام وایسم و جواب پس بدم. هرچی تقلا کردم فایده نداشت. زورم به اونی که اون پایین بود نمیرسید.
صدای خر خر هر لحظه بیشتر و نزدیکتر میشد! دیگه داشتم قالب تهی میکردم. خودمو خیس کرده بودم. اینقدر دست و پا و جیغ و فریاد زدم که از حال رفتم….
درد را تو همه ی وجودم حس میکردم. دیگه نای هیچ کاری را نداشتم، حتی گریه و زاری. یهو صدای قهقهه شنفتم! لای چشمم را که وا کردم دیدم چند نفر جلوم نشستن که فقط پاهاشون پیدا بود! چشمم را کامل وا کردم و سرم را آوردم بالا. دیدم فخری، خورشید، زغال، بالقیس و گلین روبروم نشستن و دارن به ریشم میخندن! از اینکه گلین را بین اون چندتا میدیدم یکه خوردم! رو کردم بهش و گفتم: تو اینجا چکار میکنی؟ چرا رفتی قاطی اینا؟
پاشد یه خنده ی عجیبی کرد و راه افتاد که بره! گفت: اومده بودم که تقاصمو ازت بگیرم! ولی واگذار میکنم به اینا!
اشاره کرد به فخری و بقیه! گفتم: من که در حق تو بدی نکردم!
سرش را تکون داد و گفت: چرا کردی!
تا خواستم بلند شم که برم دنبالش، اون چندتا گرفتنم. داد و بیدادم فایده نکرد. چندتایی رو دست بلندم کردن و انداختنم توی قبر!

🔴این داستان متعلق به ادمین نی نی پرارین است و کپی برداری از داستان بی فوروارد مطلب و ذکر منبع( @niniperarin ) حرام است! استفاده فقط به شرط فوروارد!!
این داستان ادامه دارد…