قسمت ۸۴۷

🔴 اگر مادر هستید توصیه میکنم حتما بخونید!
دسترسی به قسمت اول 👉
#مادر_شدن_عجیب_من ۸۴۷ (قسمت هشتصد و چهل و هفت )
join 👉 @niniperarin 📚
فرداش صبح علی الطلوع اومدم از اتاقم بیرون که برم توی عمارت اصلی که یهو دیدم خسرو دم در ورودی داره با دونفر خوش و بش میکنه. یه زن و مرد. به نظرم آشنا اومدن. ولی چشام که درست نمیدید از اون فاصله خواهر. راه افتادم طرفشون. نزدیکتر که رسیدم شناختم. همون پیرمرد قوزی بود و یه زن با چادر گلبهی که تو روش را گرفته بود که کسی نبینه. ولی هیکل ناقصش رو از زیر همون چادر چاقچور هم شناختم. جز جیگر زده، کلفت قلابی بود که سرم را شیره مالید و بختم را گه! خسرو یه چیزی گذاشت کف دست قوزی و اونم همونطور که باز نیشش وا شده بود و دندونهای زرد گرازش نمایون شده بود دست دختره را گرفت و راه افتاد. دویدم طرفشون. تا برسم اون دوتا زده بودن به چاک و خسرو هم داشت برمیگشت طرف عمارت. منو که دید وایساد. وانستادم و یه راست رفتم طرف ورودی و پریدم وسط جعده. یه کالسکه مث باد از کنارم رد شد و سورچی همونطور که چهارنعل میتاخت برگشت و به ترکی فحش داد. یکی از پشت گرفتم و کشوندم عقب. مسلم دربون بود با یه دست چلاق که آویزون گردنش بود. گفت: میخوای خودتو نفله کنی به درک! ولی نه جلو عمارت خان. میخوای نحسیت باز بگیره به من و اون دستمم به خاطرت بیوفته گِل گردنم؟
هلش دادم کنار و اینور و اونور جعده را چشم انداختم. خبری از قوزی و دختره نبود. گفتم: این دوتا اسباب فتنه کدوم گوری رفتن؟
گفت: کیا؟
گفتم: از وقتی چلاق شدی کور هم شدی؟همین دوتا که داشتن با خسرو خان خوش و بش میکردن. پیرمرده و دختره!
گفت: اینم عوض دست درد نکنیم. بیا و خوبی کن و نزار ضعیفه زیر چرخ گاری دوتا بشه، تازه کلفت و گنده هم بشنو! من حواسم به کار خودمه. کاری به کسی ندارم. کسی را هم ندیدم.
فرز برگشتم تو. خسرو برگشته بود دم در که ببینه چه خبره. گفتم: پس آدمای تو بودن اون دوتا. اجیرشون کرده بودی که اسیرم کنن سر به زنگاه. تف به ذاتت که بی ذاته! من سر خود نبودم. به امر آقات رخت عروسی تن کردم که آبروش حفظ بشه. اونوقت تو…
گفت: حرص نخور دایه شیرت میخشکه! بی خیال شو. هرچی که بود و نبود دیگه تموم شد. دیشب که با هم معامله کردیم. منم هستم سر حرفم. بیخود هم اوقات تلخی نکن. بیا این پولو بگیر بزار گوشه ی جیبت، برو بازار برا خودت یه دست رخت نو بگیر روحت تازه شه از این حال در بیای!
دست کرد پر شالش و چند تومن درآورد بزاره کف دستم. دستم را بردم جلو و محکم شلال کردم رو دستش. پولها ول شد رو زمین. گفتم: اگه ننه ات بودم با اردنگی مینداختمت گوشه ی خلا که دیگه از این گه خوریا نکنی خسرو خان! ولی حالا که جای ننه اتم فقط میتونم تف بندازم تو روت که اینقدر بی چش و رویی.
تف کردم رو زمین و راهمو کشیدمو رفتم.
شاباجی یه تکونی به خودش داد. چشماشو نازک کرد و گفت: تو هم کارت اشتباه بوده خاتون! زبون خوش مارو از سولاخ میکشه بیرون. نبایست تندی میکردی و تازه چوب تو آتیشش میریختی. اینجور آدما را سبیلشون را چرب کنی تمومه. بایست پیزور لا پالونش میگذاشتی و خر خودت میکردیش و بعدش هم خر خودتو میروندی! البته ی بچه ی ناخلف، ناخلفه. علی الخصوص این خسرو که انگاری زیر بته عمل اومده بوده!
حلیمه چپ چپ نگاش کرد. گفت: دستت درد نکنه خواهر! سر بسته به هر بهونه ای هرچی دلت میخواد میگی و بار آدم میکنی…
شاباجی گفت: اوا خاک عالم. قصدم چیز دیگه ای بود خواهر. به همین قبله قسم منظورم این نبود که خدای نکرده تو…
گفتم: من و حلیمه ملتفت حرف و منظورت شدیم. این بنده خدا هم به دل نگرفت! درسته خاتون؟
حلیمه نه آره گفت و نه، نه!
گفتم: ولی خب یه مثقال زبونه، به هر وری بچرخونی میچرخه. حالا هم نمیخواد بیشتر همش بزنی.
به حلیمه گفتم: بعدش چکار کردی؟ نگفتی به برزو؟
گفت: دلت خوشه خواهر. رفتم تو امارت که برزو را ببینم و دق دلی دیروز را تو سرش خالی کنم که دیدم….

🔴این داستان متعلق به ادمین نی نی پرارین است و کپی برداری از داستان بی فوروارد مطلب و ذکر منبع( @niniperarin ) حرام است! استفاده فقط به شرط فوروارد!!
این داستان ادامه دارد…