قسمت ۶۹۲

🔴 اگر مادر هستید توصیه میکنم حتما بخونید!
دسترسی به قسمت اول👇👇
https://t.me/niniperarin/12233
#مادر_شدن_عجیب_من (قسمت ششصد نود و دو)
join 👉 @niniperarin 📚

آفاق نشسته بود گوشه ایوون و چارقدش را کشیده بود رو صورتش و هنوز داشت اشک میریخت. رفتم نشستم جفتش و با اینکه بغض گلوی خودمم را بند آورده بود آروم گفتم: غصه نخور خانوم. رسم روزگاره. مقدر شده! آدم که نمیتونه از پیشونی نوشتش در بره. لابد خیر و صلاح و تقدیر اون بنده خدا هم این بوده. فقط یه مسئله ای هست. تا دیر نشده بگو فردا صبح ما هم میریم مشایعت جنازه که یه دعایی سر قبرش بخونیم بلکه آمرزیده شد!
پته ی چارقدش را از رو صورتش کشید کنار و با چشمهای قلوه ی خونش که از گریه کوچیک تر هم شده بود نگام کرد. انگار فهمید که یه منظوری پشت حرفم هست. اشاره کردم که بگه. رو کرد به ایوب که اون سر ایوون پلاس شده بود رو زمین و بلند گفت: حاجی! یکی را میفرستم دنبال طبیب.
ایوب گفت: آره…آره بفرست که حالم بدجور بدحاله. طبیب لازمم. یه ور شیکمم چاک خورده! هرکی را فرستادی بگو جلدی بیارتش که الساعه بعید نیس بیهوش بشم از درد.
تمارض میکرد خواهر. زخمش زخم شمشیر که نبود. دو روز همینطوری میگذشت شکافش هم می اومد. نه طبیب لازم داشت نه این همه آه و ناله.
آفاق گفت: سر راه هم میگم به ملا حسن بگه صب نمیتونی با این حالت بری دنبال کارای جنازه. من و حلیمه خاتون میریم که هم ثواب باشه هم ملا دلش قرص باشه به کفن و دفن. هم دو سه تا باشن پشت سرش برای نماز! بلکه یکم دلم آروم شد از این خونی که امشب ریخته شده…
حاج ایوب انگار نه انگار که به قول خودش یه ورش چاک خورده، فرز از جاش جست و صداش را برد بالا که: تو هم وقت گیر آوردی تو این حال اوضاع؟ خون ریخته که ریخته. چه معنی میده زن بره پشت جنازه ی یه غریبه که معلوم نیس از زیر چه بته ای عمل اومده نماز بخونه؟ اگه من مرده بودم میومدی برام آداب میت به جا بیاری که برای این مرتیکه ی حرومی میخوای بری؟
آفاق باز زد زیر گریه. ایوب ادامه داد: دیگه هم حرف زدن در این مورد موقوف…
بعد هم داد زد: سخی… جلدی برو این مرتیکه طبیب معین را خبر کن بیاد دیگه طاقت ندارم!
سرم را بردم بیخ گوش آفاق و گفتم: خانوم انگار حاجی از خر شیطون پایین بیا نیس. بهتره من برم. حرف بدرالسلطنه را هم نزنم. حالا وقتش نیس. میترسم فخری هم یهویی پیداش بشه از صدقه سر دعای امروز، اونوقته که خان احضارم کنه و ببینه نیستم مکافات بشه!
گفت: نه. بایست اون قضیه زود معلوم بشه. بد افتاده به دلم با این اوضاع پیش اومده. تو پیغومت را بده بعد برو..
صداش را صاف کرد و گفت: حلیمه خاتون را برزو خان فرستاده بود پیغوم بیاره برات. از دم غروبی اینجا منتظر نشسته. دیگه میخواد بره…
اسم پیغوم از طرف خان که اومد ایوب سر تا پا گوش شد. با اینکه عصبانی بود لحنش را عوض کرد و گفت: برزو خان سرور ماست. هر امری کرده باشن به دیده منت. شوما هم خاتون راجع به امشب حرفی نزن به خان خودم حالم مساعد شد شرفیاب میشم خدمتشون و مفصل توضیحات میدم…
گفتم: والا من نه سر پیازم نه ته پیاز. خان هم پیغوم و پسغومش را میده به من که ببرم و کارای تو امارتش را بکنم. گوش شنفتن حرفای من را هم نداره! ولی مخلص کلوم و پیغومی که دادن این بود که گفتن بیام خدمت شما و خانوم بگم بدرالسلطنه دلش هوای نه دختریش را کرده. آدم فرستاده پیش خان که خورشید را بگین با شوورش بیاد چند روزی اینجا باشه محض رفع دلتنگی. خان هم گفتن در اسرع وقت شما پیغوم را برسونین به تبریز که دلتنگی بدرالسلطنه بیشتر نشه!
ایوب تا اینو شنفت یکم ان و من کرد و گفت: با اینکه حال و روزم را میبینی خاتون، بهشون بگین به روی چشم. شده همین امشب بفرستم دنبالشون این کارو میکنم!
گفتم: به روی چشم. میرسونم پیغوم شما را به خان.
پا شدم. یه فانوس از تو حیاطشون برداشتم. خداحافظی کردم و از خونه اومدم بیرون.. رو زمین رد خون کشیده شده بود. ته کوچه یه گاری که پشتش پر از بافه های کاه بود پیچید تو پیچ کوچه و گم شد. راه افتادم به همونطرف. رد خون را دنبال کردم، ته کوچه پیچید به همونطرفی که گاری رفته بود. من مخالفش پیچیدم و رفتم طرف امارت..

🔴این داستان متعلق به ادمین نی نی پرارین است و کپی برداری از داستان بی فوروارد مطلب و ذکر منبع( @niniperarin ) حرام است! استفاده فقط به شرط فوروارد!!
این داستان ادامه دارد…